Մի անգամ, երբ ես փոքր էի հայրիկս և մայրիկս ինձ նվիրեցին մի մեծ գիրք, նկարազարդ և գունեղ։ Դա Հովհաննես Թումանյանի հեքիաթների և թարգմանությունների գիրքն էր։ Ինձ շատ է դուր գալիս այդ գիրքը և ես մեծ հաճույքով եմ կարդում այդ հեքիաթները։ Այդ հեքիաթների հերոսները լինում են բարի, չար, խելոք, անխելք ,ծույլ,աշխատասեր, միամիտ,սուտասան, անբախտ և բախտավոր։Հեքիաթների մեջ կա չար ու բարու կռիվ, բայց միշտ հաղթում է բարին։ Երեկ ես այդ գրքից կարդացի «Հենզելն ու Գրետելը»։ Նրանք ապրում են անտառում, փայտահատ հոր և խորթ մոր հետ։ Նրանք ապրում են աղքատ, ուտելու բան չեն ունենում։ Իրենց խորթ մայրը որոշում է տանել և կորցնել նրանց անտառում։ Բայց Հենզելի հնարամտության շնորհիվ, նրանք կարողանում են ետ դառնալ տուն։ Երկրորդ անգամ, երբ նրանց խորթ մայրը, անտառի  ավելի խորը հատվածում է նրանց թողնում, երեխաները մոլորվում են և չեն կարողանում գտնել տան ճանապարհը։Երեխաները գնում են, գնում մինչև հասնում են մի տնակի, որը հացից էր շինած։Դա չար կախարդի տունն էր, որը ուզում է երեխաներին ուտել։ Բայց երեխաները կարողանում են ազատվել չար կախարդից, հրելով նրան փուռը։Չար պառավի տանը նրանք գտնում են մարգարիտով ու անգին քարով սնդուկներ։ Վերցնելով ադ քարերը նրանք վերադառնում են տուն և իմանում են, որ իրենց խորթ մայրը մահացել է։ Նրանք իրենց հոր հետ սկսում են ապրել միասին ուրախ ու անհոգ։

Дополнительная работа:

1. Прочитай текст.

Ёжик спит.

Дед Иван привёл детей в сад. Он показал им холмик земли под кустом. Это ёжик вырыл ямку. Он натаскал в неё травы, листьев и залез туда. Теперь ёжик спит. Он проснётся только весной.

1. Ответь на вопросы.

1. — О ком говорится в рассказе?

В рассказе говорится о ёжике.

1. – Что увидели дети в саду?

Дети увидели в  саду холмик земли под кустом.

1. – Что они узнали от деда Ивана? Прочитайте.

Дети узнали  от деда Ивана что ёжик вырыл ямку. Он натаскал в неё травы, листьев и залез туда. Теперь ёжик спит. Он проснётся только весной.

1. – Как вы думаете, зачем дед Иван показал детям жилище ёжика?

Чтобы дети знали где живут ёжики  и как они зимуют.

2. О каком времени года говорится в тексте ?

В тексте говорится о зиме.

3.Напиши месяцы,   которые  относятся  к  этому  времени  года.

Зима- декабрь, январь, февраль.

Աղջիկը բարձրացրեց գորգի ծայրն ու հայտնվեց դրա տակ։ Աղջիկը հայտնվեց շատ մեծ քաղաքում։Քաղաքը շատ գեղեցիկ էր, բարձրահարկ շենքերով, լայն փողոցներով, կանաչ այգիներով և ցայտաղբյուրներով։Արևը շողշողում էր, իսկ օդը շատ մաքուր էր։Աղջիկը հիացած նայում էր այս ու այն կողմ։Նրան ամեն ինչ հետաքրքիր էր։ Քաղաքը շատ տոնական տեսք ուներ, ամենուր ծաղիկներ, լույսեր և փուչիկներ էր։ Այդ օրը շատ աղմկոտ էր և աշխուժություն էր տիրում։ Աղջիկը զարմացած հարցրեց մի անցորդի, թե ինչու՞  է այստեղ այսքան ուրախ։ Անցորդը պատասխանեց, որ իրենց քաղաքում միշտ ուրախ է և այնտեղ ամեն օր տոն է։

Մի օր բալզաթցիները ուզում են գնալ արևի մոտ,բայց չգիտեին ինչով բարձրանան։Մտածում են ինչով բարձրանան և որոշում են մի մեծ շենք սարքել։ Ու  սարքում են, հետո կանչում իրենց առաջնորդին։ Առաջնորդը գալիս է ու ասում․

-Օ՜յ էս ինչ մեծ է, կարող է ուզու՞մ էք գնալ արևի մոտ։ ՈՒզում էք էլի ե՞ս բարձրանամ։

Բարձրանում է  ու հոգնում առաջնորդը, հազիվ հասնում է և վերևից գոռում․

-Ժողովուրդ համարյա հասնում եմ։

Երբ հասնում է  ձեռքը դիպչում է արևին և վառվում։

Ուրբաթ օրը մենք այցելել էինք Հովհաննես Թումանյանի անվան տիկնիկային թատրոն, դիտելու «Պոչատ աղվեսը» ներկայացումը։ Ներկայացումը շատ լավն էր։Այն բաղկացած էր երկու մասից։ Տիկնիկները շատ գեղեցիկ էին և հետաքրքիր էին շարժվում։ Լավ է որ վերջում աղվեսին կարեցին իր պոչը։